|
|
|
 |
| |
|
Görele |
| |
TARİHİ
Eskiden şimdiki Görele'nin
bir kilometre doğusunda
Philokaleia şehri
bulunuyordu. Görele ,
Cenevizliler tarafından bir
sömürge koloni şehri olarak
kurulmuş ve "Gorelle" adını
taşıyordu. Osmanlılar
zamanında bir süre "Yavebolu"
adıyla anılmış (yerinde
olmayan şehir anlamına
gelmektedir). Şehrin bir
başka adı da Elevi'dir.
Çevrade "Elevü" şeklinde
söylenir.İlk yerleşim yeri
Eynesil ilçesinin 3 km.
doğusunda kendi adıyla
anılan kalenin bulunduğu
yerdir. daha sonra çeşitli
yer ve bağlılık
değişiklikleri göstermiş,
1771 yılında şimdiki yerine
yerleşmiştir.Görele'de
1879'da Trabzon'a bağlı
olarak ilçe teşkilatı
kuruldu. 1923 yılında
Giresun il olunca Tirebolu
ilçesi ile birlikte
Giresun'a bağlandı.1916 Rus
işgal bölgesi altında kalan
Görele, 13 Şubat 1918
tarihinde civar bölgeleri
ile bu işgalden
kurtulmuştur.
COĞRAFYA
Doğu Karadeniz kıyı
şeridinde kurulu olan,
Görele'nin toplam yüz ölçümü
290 km2 dir. Güneyinde
Çanakcı, Gümüşhane Torul,
Doğsunda Eynesil ve Trabzon
ili Şalpazarı ilçesi, Batısı
Tirebolu ilçesi ve kuzeyde
Karadeniz ile
çevrilidir.Bölgenin %95'i
dağlarla kaplı olup, baçlıca
dağları Sis ve Haç
dağlarıdır. Akarsuları
arasında, Görele deresi,
Çavuşlu deresi, ve Çömlekci
deresi bulunur.Bitki örtüsü
olarak 600 m. yüksekliğe
kadar fındık, kızılağaç,
kavak, kayın, karaağaç,
kestane, kiraz, gürgen ve
ceviz ağaçları bulunur.
Eğrelti otu (Aşk Merdiveni),
ısırgan, yonca, asma, orman
gülü ve benzeri bitki
türleride yaygındır.İlçede,
ekilip dikilebilir alanların
çoğunda fındık, bir kısmında
çay yetiştirilmektedir.
Diğer kısımların çoğunluğu
orman ve çayır ve mera alanı
bulunur.İklim tipik
Karadeniz ikliminin bütün
özelliklerini taşımaktadır.
Her mevsim yeterince yağış
almaktadır. Yüksek
kesimlerinde kış mevsiminde
biraz daha fazla kar yağışı
olur.1997'yılı nüfus sayımı
sonucuna göre, ilçe
merkezinin nüfusu 22.554,
Aydınlar beldesinin nüfusu
1.227 olup, köylerle
birlikte toplam nüfusu
44.000 ' dir. İlçede bulunan
köylerden ilçe merkezine ve
diğer şehirlere çok fazla
göç yaşanmış olup, halen
devam etmektedir. Bu göç
olayından dolayı ilçenin
nüfusu sürekli azalmakta.
EKONOMİ
İlçenin dışarı ile
bağlantıları kara yolu ile
olup, Giresun-Trabzon 010
nulu Devlet karayolu
ulaşımda kullanılmakta olup
her iki ile de uzaklığı 70
km'dir. İlçe Karadeniz
kıyısında olmasına rağmen
liman olmaması dolaysı ile
deniz yolu
kullanılmamaktadır. İlçenin
tüm köylerinde yol olup bu
yolların 15 km'si asfalt
olup, kalanı sıtabilize ve
ham yoldur. Son yıllarda
betonlaşma çalışmaları
sürdürülmektedir. Ekonomik
yapı çoğunlukla fındık
tarımına, hayvancılığa,
balıkcılık, arıcılık ve
ormancılığa dayanır.
Fındığın yanı sıra, halk
kendi ihdiyacını karşılamak
amacıyla mısır,sebze, meyve
ve çay tarımı da
yapmaktadır.Deniz
balıkcılığı yanında son
yıllarda alabalık
yetiştiriliciği de büyük
gelişme göstermiştir. Ayrıca
arıcılık son yıllarda önemli
bir gelişme göstermiş ve
toplam kovan sayısı 3000'e
ulaşmıştır.İlçede sanayi
kuruluşu sayılabilecek
firmalar, fındık ürünü
işleyen beş adet şirketden
oluşmaktadır. Bunun dışında
ilçede metel doğrama,
mobilya, oto sanatkarlığı
yaygındır.
TURİZM
Doğa turizmi yönünden büyük
bir potansiyele sahip olan
ilçede güzel kumsal sahiller
bulunmasına rağmen, İlçede
Turizm çok gelişmemiş olup
ekonomiye bir katkısı
yoktur. Daha çok iç turizm
hakimdir. Yayla turizminin
dışında turizm amaçlı
herheangi bir faaliyet
yaygın değildir.
YAYLACILIK
İlçede yaylacılık çok
gelişmiştir. Eskiden bölge
halkı hayvan otlatmak için
yaylaya göç etmekte iken son
yıllarda, Temiz dağ havası
alarak dinlenmek ve çeşitli
yayla şenliklerine katılarak
eylenmek için yaylaya
çıkmaktadır. Önceden yaylaya
yürüyerek gidilirken;
ulaşımın sağlanması ile
otobobiller ile bu yaylalara
üç-dört saatte gidilip
gelinmektedir. Yöre halkının
çıktığı yaylalarda Haziran,
Temmuz aylarında çeşitli
şenlikler düzenlenmektedir.
ÖRF VE ADETLER
İlçe Örf ve Adet bakımından
Giresun yöresine benzerlik
göstersede daha çok Trabzon
yöresini andırır. Geleneksel
giysiler halk tarafından
özel günlerde giyilmekte.
Eski geleneklere göre
yaylacılık ve yayla
şenlikleri sürdürülmektedir.
İlçenin,Görele pidesi, koz
helvası, gaynana, dövme kar
dondurması, hoşmak, yağlaç
gibi yemekleri ünlüdür.
Ayrıca Görele yöresinin el
sanatları arasında, beşik,
minyatür gemi yapımı, dövme,
ağaç oymacılığı, saz ve ud
yapımı yaygın olarak devam
etmektedir. |
| |
| |
| |
| |
| |
|
